Ήταν δυνατόν ιστορικά να διατηρηθεί η παράδοση αυτή ανόθευτη;

Και βέβαια ήταν, για τους εξής λόγους:

α) Κατά την αρχαιότητα έχουμε παραδείγματα ύμνων πολλών στροφών που διατηρήθηκαν προφορικά για χίλια χρόνια όπως π.χ. Η ινδική Rigveda με 153.800 λέξεις. Ή ακόμα και με τους στίχους του Ομήρου που για 500 χρόνια ήσαν προφορικοί.

β) Ο Αδάμ έζησε 930 χρόνια και επομένως μετέδωσε προφορικά σε εγγόνια και τετραέγγονα όσα τους αποκάλυψε ο Θεός. Οι πληροφορίες αυτές έφθασαν μέχρι την εποχή του Νώε.

γ) Η πτώση του ανθρώπου είχε σαν συνέπεια την απομάκρυνσή τους από τον αληθινό Θεό. Όμως βλέπουμε στις μυθικές διηγήσεις των λαών να υπάρχει ένας πυρήνας παραδοχής μιας πρωταρχικής κοινής παραδόσεως.

Η ομοιότητα όλων των θρύλων κατά τον πυρήνα σημαίνει την προέλευση αυτών από μία κοινή πηγή.

Επομένως η βιβλική διήγηση φέρει παγκόσμιο χαρακτήρα γιατί είναι αχρωμάτιστη εθνικώς και τούτο είναι ένα δείγμα αξιοπιστίας της βιβλικής διηγήσεως.

δ) Ο Μωυσής ως θεόπνευστος καταγράφει όλες αυτές τις αλήθειες που αποκάλυψε ο Θεός.

Πατήρ Γεώργιος Α. Καλπούζος